Niet zo zeldzaam als een overgang van Venus, maar wel heel interessant was de Mercuriusovergang van 9 mei.
Na mijn verhuizing vanuit Scherpenzeel (Gld.) naar Veenendaal heb ik me eigenlijk geen moment (serieus) meer beziggehouden met de sterrenpracht. In Scherpenzeel wist ik vele plaatsen waar het stadslicht en uitzicht geen probleem was, maar in het grote Veenendaal is dit toch net even anders. Na veel vragen, Google Maps te hebben bekeken en rond gereden te hebben, ben ik een mooie plek tegengekomen in het binnenveld tussen Veenendaal en Wageningen. Niet zo donker als in Scherpenzeel, maar wel met een ruim uitzicht op alle windstreken. Hieronder de plek:
Na ’s ochtends nog even gewerkt te hebben, ga ik ’s middag naar huis. Een prachtig zonnige dag zonder een enkel wolkje. Omdat Rieneke wel werkt, maar het toch met eigen ogen wil zien, heb ik de telescoop eerst even in de achtertuin opgesteld. Het idee is om het eerste contact (13.11 uur) thuis te bekijken om daarna razendsnel alles af te breken en naar knooppunt 27 te rijden en alles snel weer op te zetten.
Om 13.11 uur ziet Rieneke als eerste ‘een deukje’ in de zonneschijf. Na snel een foto gemaakt te hebben (die niet de beste is geworden overigens), breek ik de opstelling af, spring ik met opstelling en al in de auto en ga ik als de wiedeweerga naar de plaats die ik op het oog heb.
Om 13.35 uur sta ik volledig geïnstalleerd. De plek biedt ruim zicht, heeft een picknicktafel en is gesitueerd naast een fietspad langs het Valleikanaal. Het leuke van zo’n locatie is dat er veel fietsers langs komen die erg nieuwsgierig zijn naar wat “die man met dat kanon” aan het doen is en maar wat graag een kijkje willen nemen door de telescoop. Groot is hun verwondering als ik hen zeg dat ze naar iets kijken dat 150.000.000 km verderop staat, waar dan een planeet voor langs trekt die 2.440 km in doorsnede is op een afstand van 45.000.000 km vanaf de zon. Er zijn ook kinderen die graag willen kijken.
Helaas verandert het weer rond 17.45 uur en wordt het bewolkt. In het begin prikt de zon er nog makkelijk tussendoor, maar naarmate de tijd vordert, wordt de bewolking toch hardnekkiger. Sindsdien zie ik eigenlijk niets meer.
Toch ben ik gebleven tot ongeveer 20.00 uur. Dat levert helaas geen foto’s meer op van Mercurius die voor de zon langstrekt, maar wel van een ooievaar in een nest. Ook dat is een prachtig plaatje, al zeg ik het zelf.
Foto’s van de Mercuriusovergang
Hieronder een selectie van de foto’s van de Mercuriusovergang 2016.
Invalid Displayed Gallery
Aanvulling: De volgende dag blijkt dat het Reformatorisch Dagblad mijn ingestuurde foto’s prachtig heeft geplaatst. Hier krijg ik veel leuke reacties op. Leuk ook dat ze ons neefje Rick hebben gekozen om groot af te beelden. Hij is apetrots!
Zie ook:
Mijn foto’s in het Reformatorisch Dagblad
Meer informatie over de Mercuriusovergang van 2016
